کلیدهای مینیاتوری یکی از وسایل حفاظتی است که امروزه به واسطه خصوصیات منحصر بفردی همچون قابل استفاده بودن بعد از هر بار قطع و قطع همزمان سه فاز کاربرد فراوانی دارند. کلید مینیاتوری در اصل نوعی کلید خودکار است که هر دو مشخصه قطع کنندگی زیر بار و مجزا کنندگی را دارد و وظیفۀ آن قطع مدار در زمان اتصال کوتاه یا اضافه بار است. کلید مینیاتوری از سه قسمت رله مغناطیسی برای حفاظت اتصال کوتاه، رلۀ حرارتی یا رلۀ بیمتال برای حفاظت اضافه بار و مجزا کننده تشکیل شده است.

 کلید مینیاتوری مدل 24398 از کلیدهای مینیاتوری تیپ C60N اشنایدر با جریان نامی 4 آمپر است. کلاس این کلید مینیاتوری کلاس C است و مناسب جهت حفاظت موتوری است. شایان ذکر است کلیدهای مینیاتوری کلاس C برای راه اندازی موتورهای کم توان که جریان راه اندازی بالایی ندارند مناسب است. به همین دلیل به کلیدهای مینیاتوری کلاس C  کلید مینیاتوری موتوری هم می گویند. محدوده تریپ مغناطیسی این کلیدهای مینیاتوری از 5 تا 10 برابر جریان نامی آن هاست.

   در این جا بهتر است اشاره ای به مینیاتوری کلاس B  کنیم، سپس به مقایسه ای در ارتباط با استفاده از مینیاتوری کلاس B و C  با یک جریان نامی خواهیم پرداخت.

مینیاتوری کلاس B  به منظور حفاظت مدارهای مقاومتی مورد استفاده قرار می گیرد و به فیوز مینیاتوری تند کار مشهورند و محدوده تریپ مغناطیسی این کلیدهای مینیاتوری 3 تا 5 برابر جریان نامی است. کلیدهای مینیاتوری با کلاس B  از سایر کلیدهای مینیاتوری حساسیت بیشتری دارند و زودتر قطع می کنند. هم چنین این کلیدها معمولا در مصارف روشنایی به کار گرفته می شوند.

   در صورتی که از کلید مینیاتوری C4  استفاده کنیم ( C4 نشان دهنده Im از 5 برابر جریان نامی معادل 20 آمپر تا 10 برابر جریان نامی معادل 40 آمپر است.) و به طور مثال جریان 19 آمپر از کلید عبور کند، کلید مینیاتوری در 0.5 ثانیه قطع می کند. این در حالی است که اگر از کلید مینیاتوری B4 استفاده کنیم و همان جریان 19 آمپر از کلید عبور کند، کلید در 0.1 ثانیه قطع می کند. پس نتیجه می گیریم در مصارف موتوری که جریان راه اندازی ابتدا کمی بالا می رود، اگر از مینیاتوری کلاس B  به جای کلاس C استفاده کنیم، مینیاتوری سریع تر قطع می کند و این مناسب نیست.